Παλαιοχριστιανική περίοδος: Οικιστική και ταφική χρήση του χώρου

 
Η κατοίκηση φαίνεται πως συνεχίζεται μέχρι και τον 6ο αι. μ.Χ. ενώ ταφική χρήση του χώρου υποδεικνύεται από τα λαξευτά σπήλαια κοντά στην Πνύκα και στην περιοχή του Αστεροσκοπείου. Εν τω μεταξύ, οι Λόφοι διατηρούν τη στρατηγική τους σημασία και οι παλιές οχυρώσεις επισκευάζονται και ενισχύονται με την ανέγερση τουλάχιστον 15 πύργων. Με τη συρρίκνωση των Αθηνών κατά τα τέλη της παλαιοχριστιανικής
περιόδου, η περιοχή και πάλι ερημώνει.
 
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

Thompson και Scranton 1943, 372-376· Δακουρά-Βογιατζόγλου 2013, 197.
 

Η πρόσοψη του επονομαζόμενου σπηλαίου του «Kουφού», οι λαξευτοί τάφοι στο εσωτερικό του θαλάμου και ευρήματα από την ανασκαφή πυράς του τάφου 4.

(Πηγή: Βογιατζόγλου 2009, 27-28, εικ. 23, 25, 26)