Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία διεξάγει ανασκαφές υπό τη διεύθυνση του Πέτρου Περβάνογλου στα δυτικά των Λόφων της Πνύκας και των Μουσών. Οι εργασίες διαρκούν 40 μέρες και φέρνουν στο φως περισσότερους από 100 τάφους. Ταυτόχρονα εκδίδεται ο νόμος 690/1861 (άρθρο 41) που επιτρέπει την ελεύθερη λειτουργία των λατομείων έξω από την κατοικημένη περιοχή της πόλης, με αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εμπορικής εκμετάλλευσης των προϊόντων της λατόμησης σε βραχώδη υψώματα των Αθηνών, όπως ο Λυκαβηττός, οι τρεις Δυτικοί Λόφοι, ο Ίππιος Κολωνός και ο λόφος του Στρέφη. Άκαρπη αποβαίνει σχεδόν κάθε προσπάθεια ελέγχου των λατομείων από την αρμόδια Γενική Εφορεία Αρχαιοτήτων. Οι δικαστικές αρχές δικαιώνουν κατ’ επανάληψιν τους λατόμους, καθώς οι τόποι στους οποίους εξορύσσονται οι περιζήτητοι λίθοι παραμένουν ιδιόκτητοι.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Περβάνογλου 1862· Πετράκος 1987, 43· Calligas 1996, 1-5· Θεοχαράκη, Κωστάκη και Παπαευθυμίου 2018, 309-319.