Λατομεία. Η εξόρυξη λίθου από τους Δυτικούς Λόφους για την προμήθεια οικοδομικού υλικού ανάγεται στους αρχαίους χρόνους, αλλά η νεώτερη λατόμηση είναι εκείνη που αποτελεί σταθμό στη ριζική μεταβολή της τοπογραφίας της περιοχής. Οι λατομημένες κατά το 1878 εκτάσεις σχεδιάστηκαν στο παρόν έργο λαμβάνοντας ως αρχικό γεωγραφικό όριο τους Λόφους όπως αποτυπώθηκαν στον χάρτη του Weiler (1834), και η λατόμηση αποδόθηκε όπως αυτή φαίνεται στον χάρτη των Curtius και Kaupert (1878)· η εξέλιξη των ορίων αυτών καταγράφηκε από μεταγενέστερα υπόβαθρα, δηλαδή την αεροφωτογραφία της Βρετανικής Σχολής Αθηνών (1944) και τους σύγχρονους ορθοφωτοχάρτες (2007-2009).

Οδικό δίκτυο. Η διαχρονική μελέτη των δρόμων και των μονοπατιών μπορεί να φανερώσει νέα στοιχεία για τη χρήση των Λόφων κατά τους νεώτερους χρόνους· για τις αλλαγές που υπέστη το οδικό δίκτυο με την αστικοποίηση της ευρύτερης ζώνης και για τη σταδιακή μετατροπή μέρους της περιοχής σε δημόσιο χώρο και κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο. Ο συνδυασμός των ιστορικών χαρτών επιτρέπει την ανίχνευση των διαδρομών που επιβίωσαν μέχρι σήμερα και ενσωματώθηκαν στο σύγχρονο ρυμοτομικό σχέδιο.

Δόμηση. Η σύγχρονη εξέλιξη της δόμησης στην περιοχή των Δυτικών Λόφων εξετάστηκε με χρονική αφετηρία τους πρώτους χάρτες της πόλεως των Αθηνών (Κλεάνθης και Schaubert 1831-1832, και Weiler 1834). Οι συγκεκριμένοι χάρτες, λόγω της περιόδου δημιουργίας τους, απεικονίζουν τους Λόφους προτού συντελεστεί η οικιστική επέκταση της πόλης. Για λόγους οπτικοποίησης, οι ημερομηνίες των οικοδομικών τετραγώνων ταξινομούνται ανά 20ετία, με σκοπό να καταστήσουν σαφή τη σταδιακή απομείωση της έκτασης των Λόφων.

Εικονογραφικό υλικό. Η αποτύπωση της μορφής των Λόφων σε παλιό εικονογραφικό υλικό ανάγεται σε εποχές πριν από τις σύγχρονες επεμβάσεις: παλιά σκίτσα, γκραβούρες και φωτογραφίες απαθανατίζουν άγνωστες λεπτομέρειες της βιογραφίας των Δυτικών Λόφων και αποτελούν μοναδική πηγή πληροφοριών. Το υλικό αυτό λειτουργεί επικουρικά για σύγχρονα προς αυτό κείμενα και χάρτες, και τοποθετείται στον χώρο προσδίδοντας την «τρίτη διάσταση» με ενδείξεις προσανατολισμού της λήψης της εικόνας επί των ιστορικών χαρτών. Παράλληλα, συνδέεται με τους ιστορικούς σταθμούς του Χρονολογίου.